| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
chcialabym umiec pisac naladowane optymizmem notki... takie, w ktorych pomimo zla tego swiata, wszystkich przeciwnosci mozna by bylo dostrzec jakies promyki slonca... bo przeciez prawdziwy optymista w kazdej sytuacji znajdzie cos dobrego...
pobyt w domku mial w mgnieniu oka... mialam troche nauki, wiec nawet nie bylo czasu na wylozenie sie przed telewizorem i slodkie nic nie robienie...
zastanawiam sie nad zmiana zakwaterowania w przyszlym roku... nie wiem czy nie wolalabym mieszkac na mieszkaniu... tylko, ze problem znow bedzie z kim...bo samej nie bardzo, a do totalnie obcych ludzi nie wiem czy bym chciala sie wprowadzac... ale pewnie znow nie dostane akademika i nie bede miala wyboru... maly problem tkwi w tym, ze chce pojechac do Anglii na wakacje i nawet nie bede miala kiedy tego wszystkiego zalatwiac...
a swoja droga, moze ktos wie gdzie w anglii najlatwiej znalezc prace? lub w irlandii? moze ktos ma namiary na jakiegos pracodawce? wszelka pomoc bedzie mile widziana:]
w tym tygodniu ma M. przyjechac do Krakowa... prawie rok go nie widzialam... mam nadzieje, ze uda nam sie spotkac... tak bardzo mam ochote wtulic sie w jego ramiona... ehh...chyba jednak stara milosc nie rdzewieje...
spadam na pociag... krakow wzywa:/
spokoj... pierwszy raz od dawna moge tak okreslic moje zycie... nie dzieje sie nic szczegolnego... ale to pewnie dobrze, bo przeciez w sesji marzylam o tym, aby miec spokoj, aby moc sie wyspac, posiedziec na necie... teraz mam czas... nie pojechalam na weekend do domu... w zasadzie sama nie wiem czemu, bo nic szczegolnego nie mam do zalatwienia w krakowie, ale moze troche sie poucze, ponadrabiam zadania itp... jak na razie to swieci przesliczne sloneczko za oknem i jedno o czym marze, to, zeby isc na spacer... ale samej to tak lyso troche... szkoda, ze juz M. nie ma w Krakowie... w ubieglym roku duzo razem dreptalismy po miescie, kopec, blonia.. stale punkty spacerow... lapie sie w ogole na tym, ze tesknie za nim... chociaz sama nie wiem czy za nic-jako fajnym facetem, przyjecielem..czy za tym, ze dzieki niemu sie nie nudzilam, ze zabieral mnie na dlugie przechadzki, na wypady po knajpach itp... ciezko powiedziec...
B. jest chory, dlatego chodze na uczelnie bez zludzen, ze go spotkam, bo wiem, ze lezy w domu... szkoda mi go, ale przynajmniej wiem, ze jest blisko :)
glupie troche, ale pomimo tego, ze go nie widze, to jednak czuje sie znacznie lepiej wiedzac, ze jest te 5 minut drogi ode mnie, niz gdy gdzies jezdzi, albo jest u siebie w miescie...
no coz... ide troche pogapic sie w okno na piekne sloneczko...