| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
weekend spedzony w domku, a dzis znow do wielkiego miasta... mam taki cudowny plan zajec, ze gdybym studiowala tylko jeden kierunek, to w zasadzie raz w tygodniu musialabym byc na uczelni. Ale ze mam jeszcze drugi, to tych zajec pewnie bedzie wiecej... Jednak juz jestem bez obaw czy uda mi sie pogodzic dwa kierunki, bo wiem, ze tak :)
rozpoczynam intensywne poszukiwania pracy... pojutrze pierwsze testy w Wa-wie, wprawdzie tylko na praktyke, ale platna :)
no i nadszedl ten bardzo znienawidzony dzien...
jutro zostawiam wszystko i jade do krakowa... trzeba znow stoczyc batalie z kierowniczka o swoj pokoj w akademiku, pojsc na uczelnie, zapisac sie na wf, powsciekac sie na plan zajec, zaczac myslec o pracy...
eh... na sama mysl zalapuje takiego dola ze masakra:/ tym bardziej, ze te ostatnie dwa tygodnie spedzone w domu byly po prostu cudowne, spanie do 10, budzenie sie w zalanym sloncem pokoju, poranna kawa, przedpoludniwy spacer ze znajomymi, obiadek, telewizja, potem wloczenie sie po osiedlu az do momentu gdy slonce chowa sie za blokami i jedyna rzecza pozostala po lecie sa podmuchy cieplego powietrza, ktore nie wiem czemu...ale bardzo kojarza mi sie z wieczorami spedzonymi w moim miescie... i znajomi... jak nigdy codziennie po kilka dobrych godzin spedzonych wsrod nich... ciezko mi znow to wszystko zostawiac... tym bardziej wiedzac, ze to juz ostatnie moje wakacje :(
jedyna rzecz, ktora mnie pcha do krakowa to bliskosc B... chociaz juz nawet to nie jest w stanie wynagordzic mi, tych chwil spedzonych w domu...
troche czasu spedzic z jedna nastawiona pozytywnie do zycia osoba, by zaczac doceniac chwile...
korzystam z ostatniego tygodnia wolnosci.... gotuje, pieke ciastka... dzis ugotowalam kompot z jablek z cynamomen i gozdzikami... wystarczylo tylko podniesc pokrywke garnka by cala kuchnia wypelnila sie przecudownym aromatem;) jeszcze po glowie chodzi o lasagne i chili con carne... moze jeszcze cos z tego uda mi sie upichcic...
uwielbiam gotowac... moglabym godziny spedzac w kuchni...
nawet nie chodzi o to, ze lubie jesc... bo chyba wieksza satysfakcje daje mi pieczenie ciasta, niz jego jedzenie... dla mnie zostaja z reguly 1-2 kawalki... reszta znika w ustach domownikow....
ale prawda jest taka, ze gotowac dla kogos to mozna... jesli mialabym to robic tylko dla siebie, to przypuszczam, ze jadlabym najprostsze potrawy...bo co za przyjemnosc w tym, kiedy wlozy sie w to cale serce i nawet nie ma nikogo kto moglby powiedziec, ze rozplywa sie w ustach?