wiosna, La speranza l'è l'ultima a morire

Strony

Strona główna

ale dzisiaj ladnie... mam ogromniasta ochote isc na spacerek... ale oczywiscie nie mam z kim...

eh, dopiero teraz czlowiek docenia jak to fajnie bylo w ubieglym roku jak M. mieszkal jeszcze w Krakowie i bylo do kogo sie przytulic, z kim pojsc nad Wisle...

no coz...czlowiek dopiero cos docenia jak to straci

paulita

27 marca 2006 o 15:54

mozemy sie umowic na wspolny spacer w srode :)

Kasjopeja

26 marca 2006 o 23:19

ja tam lubię czasem sama pospacerować... cisza, spokój, można przemyśleć pewne sprawy...

szukajaca_perawdy

25 marca 2006 o 11:53

:) Idz sama:) Moze kogoś poznasz;)

Lets

24 marca 2006 o 21:35

wyglada na to, ze ja nie wiem co trace :) [bo przecie zeby cos stracic, najpierw trzeba to miec] moze wlasnie to jest plusem wiecznej samotnosci?
no ale nic... trza złapać za łapke bliską znajomą i w takim wypadku z nią sie wybrać nad Wisłę ;)

ERRAD

24 marca 2006 o 20:40

Pamięć,- fajna rzecz!

kilka_chwil

24 marca 2006 o 17:53

Ech.

zlamane_skrzydla

24 marca 2006 o 16:40

Zawsze tak jest z tym docenianiem.

Strony

Dodaj komentarz